Een van de meest gestelde vragen aan de Beweging van 0 is waarom we doelen formuleren als 0-doel. Zoals 0 kinderen die niet prettig thuis opgroeien. Het roept bij sommigen zelfs weerstand op:
- “De formulering heeft een dubbele ontkenning in zich, dat is taaltechnisch een gedrocht”
- “Waarom zou je een doel met een dubbele ontkenning formuleren, dat is zo negatief”
- “Een 0 in je doel is niet realistisch, dat is toch demotiverend, want je haalt het misschien nooit”
- “Als 0 het doel is betekent dit dan dat we het nu niet goed doen?”
- “Creëer je met een 0-doel geen valse verwachtingen bij ouders en kinderen?”
Hoewel alle bezwaren logisch klinken, hebben we goede redenen om vast te houden aan de 0.
1. Er zit ambitie in de 0
0 is bezien vanuit het standpunt van een kind en vanuit ouders het enige ethisch verantwoorde streven: elk kind heeft het recht om prettig thuis op te groeien. En als dat bij een kind in 2023 niet kan, kan het in 2028 misschien wel.
2. De 0 roept discussie op
Discussie over de 0 leidt ertoe dat -na een goed gesprek- een meer gezamenlijke visie ontstaat waarin meerdere perspectieven zitten.
3. Er zit een groeimindset achter de 0
Achter de 0 zit een belangrijk uitgangspunt: een groeimindset. Het is de kracht van ‘nog niet’ (kijk ook de TED talk van Carol Dweck, The Power of Yet).
Lees ook:
Volg de Beweging van 0 ook op Linkedin